(Pyjama)Party! (dag 25 t/m 30)

Lieve allemaal,

Het is weer tijd voor een update! En wat goed om te merken dat jullie nog niet zijn afgehaakt ondanks de lange verhalen.
Afgelopen week is weer voorbij gevlogen met als hoogtepunt natuurlijk de wedstrijd van vandaag. Maar ook de andere dagen waren leuk en interessant.

Dinsdag wilden we meekijken met de morning rounds, de ochtendoverdracht. Kwart over vijf ging de wekker (vroeg!!) en om half zeven stonden we paraat in het ziekenhuis. In drie kwartier werden alle patiënten op de afdeling chirurgie besproken. Er werden weer heel wat afkortingen en getallen gebruikt en aan het eind begonnen we een beetje te begrijpen waar het over ging. Daarna zijn we door gegaan naar de NICU om daar de ronde mee te lopen, aangezien de operaties nog niet begonnen waren. Deze keer liepen er maar een stuk of 12 mensen mee (in plaats van de 25 van vorige keer), waardoor we zowaar konden horen wat er gezegd werd.
Hierna hebben we nog een operatie meegekeken en konden we redelijk op tijd naar huis om eten te koken. Het lijkt misschien niet zo, maar dat doen we hier zeer regelmatig. Met groente, want dat kennen ze hier in de restaurants niet. Er was alleen een klein probleempje: de vriezer was kapot. En tot ons groot genoegen waren ze zo aardig om de stekker uit het stopcontact te halen, waardoor niet alleen de vriezer uit ging, maar ook de koelkast! En natuurlijk hebben ze het eten er in laten liggen, waardoor alles ontdooit en warm was.. Gelukkig heeft het ons geen extra bowel movements opgeleverd. Om de dag af te sluiten hebben we nog een workout gedaan (‘in twee weken strak in je vel’), kunnen we wel gebruiken nu onze modellen carrière van start is gegaan.

Woensdag mochten we wat later beginnen: 9 uur. Helaas bleek bij aankomst in het ziekenhuis dat de eerste meeting gecanceld was.. Uurtje wachten dan maar. Om 10 uur werden weer interessante casus besproken en deze keer was het onderwerp hernia diafragmatica bij pasgeborenen (defect van het middenrif, waardoor de buikorganen op de plek zitten waar de longen zich zouden moeten ontplooien). Een van de arts-assistenten vond het zo interessant dat hij in slaap viel en aan het snurken was.. En hard ook! Vervolgens een praatje van een professor over schildklierproblemen bij kinderen, waarna het tijd was voor de wekelijkse lunch bij de radiologie. Jullie raden het nooit! Maar vandaag kregen we een bak sla! Natuurlijk wel met croutons, Parmezaanse kaas en heel veel saus (jaja een echte ceaser salad a la americano). Helaas was de koelkast ook hier kapot en was de sla warm en de kaas aan het zweten. (Nu snappen we ook waarom niemand hier gek lijkt te zijn op sla..) ’s Middags kregen we nog een leerzame en interessante presentatie van dr. Pena (de oprichter van de afdeling colorectal surgery) over what not to do bij patiënten met een cloaca.
’s Avonds hebben we afscheid genomen van onze Braziliaanse huisgenotes en kennisgemaakt met twee nieuwe huisgenoten: een Amerikaanse student en een Mexicaanse onderzoeker. Wij maakten enige afkeurende geluiden bij het horen van zijn afkomst, maar hij liet al snel blijken niet op de hoogte te zijn van de aanstaande wedstrijd (scheelt hem weer een teleurstelling).

Donderdag was een rustige dag op de OK. We hebben bij twee verschillende artsen meegekeken naar het sluiten van een ileostoma en daarnaast werd er nog een Malone aangelegd. Niet de meest enerverende dag, maar wel ruimte voor wat ontspanning. En voor onze workout natuurlijk!

Vrijdag begon de dag met een international meeting (video verbinding met twintig buitenlandse artsen/onderzoekers), waarbij op interactieve wijze drie casus gepresenteerd werden. Daarna hebben we weer meegelopen op de poli en aan het eind van de dag hebben we nog visite gelopen op de afdeling. Bij thuiskomst bleek ons huis gegijzeld te zijn door een bus Chinezen. Blijkbaar hebben ze hier elke vrijdagavond een bijbelstudie met feestmaal. Gelukkig was er nog 1 pan vrij voor ons om wat eten klaar te maken. Om deze Aziatische invasie te ontvluchten zijn we naar downtown gegaan. Bruno Mars bleek op te treden in Cincinnati en we hoopten nog wat goedkope tickets te kunnen scoren. Helaas hadden ze maar twee aanbiedingen: 100 dollar pp voor side view, of 50 dollar pp voor ass view. Omdat wij vonden dat Bruno niet zo’n heel lekker kontje heeft, besloten we door te lopen naar Newport voor een drankje. Of twee.. Wat er uiteindelijk iets meer werden door het vriendelijke aanbod van een overrijpe en wanhopige Amerikaan. Hij wilde ons graag naar huis brengen en anders dit weekend nog een aantal keer ontmoeten. Gelukkig zijn we veilig weggekomen. Deze ontmoeting heeft ons wel doen besluiten om een nieuwe (Amerikaanse) naam aan te nemen, aangezien onze eigen namen niet uit te spreken zijn door de mensen hier (zelf Kim wordt Kip..). Wat vinden jullie van Jennifer en Blake, of toch Emily en Amy?
Op onze weg naar kwamen we langs een bar genaamd Dick’s: we wisten niet wat we zagen… Op de tafels en de bar was het personeel aan het dansen en zichzelf aan het masseren met servetten (zie foto). Wij dachten maar een ding, hier moeten wij ook naar toe!

Zaterdag hebben we lekker een luie dag gehad. In het centrum hebben we de voetbalwedstrijden gekeken. De tweede wedstrijd hebben we in een bar tegenover het Reds stadion gekeken, waar Beyonce en Jay-Z die avond zouden optreden. Voor 170 dollar werden ons twee club seats aangeboden. Helaas voor Beyonce besteden wij onze dollars liever aan nuttigere zaken. Na een gratis regendouche werden we aangesproken door een junkie. In eerste instantie een kort vriendelijk gesprekje, maar na een minuut kwam hij weer terug. Of hij even seconde met ons mocht praten. Wij zeiden dat een seconde wel moest lukken, waardoor hij gelijk tot de kern van zijn verhaal kwam: hij was op zoek naar een chick to hit it with… Ook dit aanbod hebben we maar afgeslagen.
Na onze wekelijkse boodschappen zijn we terug gegaan naar huis om een party te crashen (zo hoort dat toch in Amerika?). Onze huisgenoot Sam had een surprise party georganiseerd voor een van zijn vrienden. We hebben wat spelletjes gespeeld in het Jefferson House en werden daarbij vergezeld door onze andere huisgenoten. Een van de Chinezen had helaas de verkeerde uitnodiging ontvangen en dacht dat het een pyjama-party was.. Ongegeneerd liep hij in zijn satijnen pyjama en zijn poezelige slofjes rond en poseerde hij trots voor foto’s. Aan het eind van de avond zijn we met het feestgezelschap doorgegaan naar een kroeg bij de universiteit. Hier hebben we een erg gezellige avond gehad en veel nieuwe leuke mensen leren kennen. Om half 4 was het tijd voor een midnight snack/ons avondeten en daarna zijn we ons bed in gedoken.

4 uur later ging de wekker voor the big day! Dankzij het goede spel van het Nederlandse team waren onze huisgenoten erg enthousiast en wilden ze graag met ons de wedstrijd kijken (in oranje natuurlijk!) in een bar in Newport. Hier werd de wedstrijd met geluid uitgezonden, maar helaas wisten we niet dat het keukenpersoneel Mexicaans is.. Gelukkig hebben we nog geen buikkrampen gehad.. Drie keer raden wie daar op ons zat te wachten en wie wij hebben genegeerd. En nee, het waren niet Bruno en Beyonce.
Het waren 90 zenuwslopende minuten, omdat we constant alert moesten zijn of we wel goed op de foto zouden staan. Vandaag hadden we namelijk onze eerste fotoshoot met fotograaf Weihong. Tip: neem nooit een Chinees mee als je een dagje weg gaat. Natuurlijk vonden we de wedstrijd ook wel spannend, maar we hadden er alle vertrouwen in dat het goed zou komen. Als wij vijf vreemden in oranje kunnen steken, moet het Nederlands elftal toch kunnen winnen van Mexico.
Om de grote overwinning te vieren, zijn we naar Dick’s gegaan. Hier wordt het personeel betaald om onaardig te zijn en blijkt achteraf dat je 23 dollar voor een cocktail betaalt (gelukkig was het formaat wel Amerikaans). Helaas geen table dance voor ons.. Ondanks de beledigingen en vele foto’s hebben we erg veel lol gehad.
Thuis hebben we de wedstrijd van onze volgende tegenstander gekeken: Costa Rica. (Easy piecy toch?!)

Komende donderdag gaan we naar Washington voor Independence Day, dus we zullen daar op zoek moeten naar nieuwe vrienden om de volgende wedstrijd mee te kijken. Wees voorbereid op een lang verslag van onze vijf dagen Washington! ;)